مراقبت از خود وقتی عزیزتان مبتلا به اختلال دوقطبی است
بر زندگی خود تمرکز کنید. حمایت از عزیزتان ممکن است موجب تغییراتی در زندگیتان شود؛ اما مراقب باشید اهداف و اولویت‌های خودتان را از نظر دور ندارید. دوستی‌ها، برنامه‌ها یا فعالیت‌هایی را که به شما نشاط می‌بخشند قطع نکنید.
حمایت دریافت کنید. کنارآمدن با فرد مبتلا به اختلال دوقطبی می تواند ناراحت کننده باشد و شما را از اجتماع دور نگه دارد. اطمینان حاصل کنید که حمایت عاطفی مورد نیازتان را دریافت می کنید. با فردی معتمد در مورد شرایط خود صحبت کنید. پیوستن به گروه های حمایت کننده و یا روان‌درمانی و مشاوره می تواند به شما کمک کند.
حد و مرز مشخص کنید. در مورد میزان توجهی که بدون احساس خستگی و پشیمانی می توانید صرف فرد مبتلا کنید واقع‌بین باشید. حد و مرزی برای کارهایی که می توانید و نمایل دارید برای بیمار انجام دهید مشخص کنید و به آنها پایبند باشید. از دست دادن کنترل زندگیتان در برابر اختلال دوقطبی برای شما و فرد مبتلا مناسب نخواهد بود.
استرس را مدیریت کنید. استرس و فشارهای عصبی عوارض فیزیکی و ذهنی دارند، لذا راههای برای کنترل استرس پیدا کنید. از تغذیه ی مناسب، خواب کافی و فعالیت بدنی خود غافل نشوید. می توانید با کمک تکنیک های آرام سازی ( ریلکسیشن) و یا مدیتیشن استرس را تحت کنترل نگه دارید.
کمک بخواهید. اگر فرد مبتلا به اختلال دوقطبی بیش از توان و ظرفیت شما نیازمند کمک است، از دیگران کمک بخواهید. با دیگر نزدیکان یا دوستان صمیمی تماس بگیرید یا اگر مرکزی برای حمایت از افراد مبتلا به اختلال روانی می شناسید از آنها کمک بخواهید.