اختلال دوقطبی در خانم ها

 

1- افسردگی در خانم ها طولانی تر، رایج تر، و درمان آن دشوارتر است.

لذا احتمال اینکه شما تشخیص افسردگی دریافت کنید بیش از آقایان است. درنتیجه در خانم ها اختلال دوقطبی دیرتر از آقایان تشخیص داده می شود .

2- اپیزود های مختلط، تغییرات خلقی سریع (Rapid Cycling) ، و اختلال دوقطبی نوع دو در خانم ها رایج تر است.

چنین اختلالاتی معمولا نیاز به ترکیبات دارویی پیچیده تری دارند.

3- داروهای ضدافسردگی در خانم ها بیشتر از آقایان منجر به بروز هیپومانیا و مانیا می شود.

از آنجایی که شما بیش از آقایان در خطر افسردگی هستید، احتمال تجویز داروهای ضدافسردگی برای شما بیشتر است که می تواند محرک اپیزودهای مانیا، هیپومانیا، و مختلط شود.

4- خانم ها بیش از آقایان در خطر اختلالات فیزیکی و دردهای جسمانی هستند.

سردردهای میگرنی، اختلالات تیروئید، مشکلات رایج در خانم ها هستند.

5- در خانم ها داروهای تثبیت خلق، بیش از آقایان منجر به افزایش وزن، مقاومت انسولین*، و افزایش سطح لیپید **خون می شود. این عوامل کیفیت سلامت عمومی شما را کاهش می دهند

 

6- صرف خود این اختلال – نه داروهای درمانی- می توانند برروی خانم ها در دوران بارداری، دوران پس از بارداری ، و نظم خونریزی ماهانه ( پریود) تاثیر منفی بگذارد.

7- خانم ها در دوران افسردگی بیشتر به خودخوری و انزوا روی می آورند در حالیکه آقایان رفتارهای تهاجمی یا تحریک پذیری بالاتری بروز می دهند.

8- خانم ها بیشتر دچار اضطراب، حملات پنیک، اختلالات وسواسی ظاهر و اندام***، اختلالات تغذیه ای**** می شوند. این اختلالات اغلب نیازمند درمان های دارویی و روانی جداگانه اند.

 

 

.

* مقاومت انسولین خطر ابتلا به دیابت ،سندرم تخمدان پلی سیستیک ، و اختلالات خلقی ناشی از پریود را افزایش می دهد.

** افزایش سطح لیپید  یا هایپرلیپیدیا. لیپیدها در واقع اسیدهای چربی و کلسترول در هستند. هایپرلیپیدیا یکی از عوامل ابتلا به بیماری های قلبی است.  

***اختلالات وسواسی ظاهر و اندام دسته ای از اختلالان روانی هستند که در آن فرد مبتلا بیش از اندازه درگیر شکل ظاهری اندام خود است. فرد مبتلا معمولا در ظاهر خود اشکلاتی می بیند که معمولا وجود خارجی ندارند. مثلا به جراحی های زیبایی افراطی روی می آورد.

**** زیاده خوری یا کم خوری غیرعادی ناشی از مشکلات عصبی که سلامت فرد را به خطر می اندازد. انواع رایج:

بولیمیا : پرخوری غیرعادی و اقدام به استفراغ، مصرف داروهای مسهل یا مدر ، یا ورزش های سنگین و افراطی ، و یا روزه های طولانی و سخت برای جبران پرخوری.

آنورکسی یا بی اشتهایی عصبی

اختلال پرخوری: فرد بیش از اندازه می خورد، ورزش نمی کند، معمولا به قدری می خورد که از لحاظ فیزیکی احساس سنگینی شدید و بیماری می کند. معمولا این نوع خوردن غیر از وعده های معمول غذایی است ، مثلا نیمه شب از خواب بیدار می شود. معمولا تنها و دور از چشم دیگران می خورد. پس از این نوع پرخوری احساس ناراحتی و شرم می کند.   

 

منبع

داستان سلامت (12) - رویخچالی های رنگی

آبنوس مصلحی

چندروز قبل کنار رویخچالی سبز خودم، یک رو یخچالی آبی دیده بودم، که ظاهرا پویا چسبانده بود. احساس تنهایی می کرد و دلش می خواست به او توجه کنم. اول به این کارش خندیدم، فکر جالبی بود، اما بعد متوجه شدم که چقدر این چند ماه درگیر خودم بودم و همه ی مسائل برای بهبود و خوشحالی من بود. ابتدا دکتر یادآوری کرد که باوجود داروها من همیشه نسبت به حملات بعدی آسیب پذیر هستم و شاید لازم باشد برنامه ریزی های آینده ی خودمان را هم با این واقعیت هماهنگ کنیم. بعد قرار شد پویا در مورد رویخچالی آبی ش صحبت کند. پویا کمی به من نگاه کرد و گفت: امیدوارم این سوال ناراحتت نکند اما، من گیج شده م، تو همان آدم 6ماه قبل نیستی، گاهی کاملا تبدیل به آدم دیگری می شوی و من نمی دانم اینجور وقت ها همسر من کجاست؟ چه افکاری دارد؟ چرا اینقدر ناآشناست؟" دکتر جواب داد: حقیقت این است که شخصیت همسر شما تغییری نکرده، اما علائم بیماری در قالب شخصیت و رفتار تظاهر پیدا می کنند و این باعث می شود گاهی فکر کنید که همسر شما آدم دیگری شده است. اما برای اینکه با این وسوسه مبارزه کنید، به زمانی فکر کنید که هنوز این بیماری وارد زندگی ایشان نشده بود، آیا چنین رفتارهایی داشت؟ فهرستی از تمام حرفها یا رفتارهایی که برای شما تازگی دارند و خوشایند نیستند تهیه کنید، ببینید آیا اینها قبل از ظهور بیماری هم وجودداشتند؟ " پویا جواب داد: به هیچ وجه اینطور نبود، اما گاهی طوری به من پرخاش می کند، یا از من فاصله می گیرد که حس می کنم صرفا از من بیزار شده و اگر نباشم زودتر خوب می شود." از این حرف پویا تکان خوردم. فکر می کردم خیلی خوب خودم را کنترل می کنم. دکتر از من پرسید آیا حضور پویا حال من را بدتر می کند؟ نه، اصلا، اما چرا موفق نشده بودم نشان بدهم که لازم دارم کنارم باشد؟ دکتر رو به پویا گفت: سختترین کار شما این است که مسائل را شخصی نکنید، قبول دارم که عواطف شما هم مهم هستند اما یادتان باشد تلخی و اندوه از علائم افسردگی هستند، رفتارهای تند و پرخاشجویانه، از علائم مانیا هستند و قضاوت تحریف شده و درک اشتباه از مقاصد شما، از علائم پارانویا هستند که بعضی وقت ها در حمله ها ظهور می کند. سعی کنید این سه متهم را همیشه به خاطر داشته باشید. اگر شما در برابر رفتار و گفتار غیر منطقی همسرتان گارد بگیرید جنگ سختی شروع می شود که حال همسرتان را بدتر می کند و دور تسلسل را طولانی تر می کند.پویا با ناراحتی به زمین نگاه کرد و گفت: من نمی دانم اصلا چه کاری درست است یا غلط اما سعی می کنم دیگر به دل نگیرم." دکتر سری تکان داد و گفت: نه! اشتباه نکنید، شما قرار نیست فرشته ی نجات همسرتان باشید، از دستش عصبانی می شوید، واکنش نشان می دهید، توقعاتی از هم دارید. اما وقتی علائم یک حمله را تشخیص دادید، اولویت دفع حمله است." پویا پرسید: دکتر وظایف من دقیقا چیست؟ چقدر می توانم به همسرم کمک کنم؟ از کجا به بعد باید اجازه بدهم استقلالش را حفظ کند؟ چکار کنم که احساسات خودم هم لطمه نبیند؟"

مصرف کدام داروها در دوران بارداری ترجیح دارد؟

 

لیتیوم: اثبات شده که لیتیوم تنها دارویی است که در صورت استفاده در دوران بارداری  میزان عود مجدد بیماری را از 50% تا کمتر از 10% کاهش می دهد. زنانی که تمایل به شیردهی دارند باید بدانند که لیتیوم از طریق شیر مادر منتقل می شود. خون نوزادانی که شیر مادر مصرف می کنند باید به طور مرتب برای سنجش میزان لیتیوم مورد بررسی قرار گیرد.

تگرتول- دسته C

اکثر متخصصان معتقدند تگرتول فقط در غیاب هرنوع راه حل دیگری باید در دوران بارداری تجویز شود. با این حال، آگاهی از یک بارداری ناخواسته ممکن است مدتی طول بکشد و در طول این مدت تگرتول می توند آسیب های جبران ناپذیری به جنین بزند. برای مادرانی که تصمیم به ادامه ی مصرف تگرتول می گیرند، معمولا ویتامین K تجویز می شود تا به رشد قسمت های میانی صورت جنین و تشکیل فاکتورهای انعقاد خون کمک کند.

لازم است بدانید که خانم هایی که پس از لقاح شروع به مصرف تگرتول می کنند خطر آسیب های شدیدتری را برای جنین ایجاد می کنند ( مانند اختلالات نادر خونی و از کار افتادن کبد جنین )، در حالیکه این خطرات در خانم هایی که پیش از بارداری هم تگرتول مصرف می کردند کمتر است . تگرتول با شیردهی تداخلی ندارد.

الانزاپین – دسته C

تحقیقات اولیه نشان می دهند که زیپرکسا ( الانزاپین ) ، که توسط سازمان نظارت غذایی و دارویی آمریکا (FDA) برای درمان مانیا تایید شده است، با نقص های جنینی ارتباطی ندارد. با این حال، الانزاپین با افزایش وزن، دیابت بارداری  ، و افزایش فشار خون مرتبط است. افزایش وزن، افزاش سطح قند خون، و فشار خون باید در خانم های بارداری که این دارو را مصرف می کنند به طور مرتب بررسی شود.

شوک تراپی (ECT)

در خانم های باردار، استفاده از شوک تراپی بر تحمل اپیزودهای درمان نشده، یا مصرف داروهای خطرآفرین ترجیح دارد. تا به حال عوارضی در دوران بارداری برای این روش شناخته نشده است.

لمیکتال ( لاموتریژین) – دسته C

تا به حال اثبات نشده است که این دارو خطر آسیب های جنینی را افزایش بدهد. بعضی داده ها نشان داده اندکه لمیکتال ریسک ابتلا به لب شکری را بالا می برد، اما این داده ها هنوز قابل استناد نیستند.

دستورالعمل FDA می گوید " لاموتریژین باید  تنها در صورتی در دوران بارداری استفاده شود که مزایای آن بر مضرات آن برتری داشته باشند."

لمیکتال از طریق شیر مادر منتقل می شود، و استفاده از این دارو در دوران شیردهی توصیه نمی شود.

 

منبع 1 و 2

آیا من می توانم درحرفه ی خود موفق باشم؟

یک نظرسنجی توسط مرکز بازپروری روانی دانشگاه بوستون در سال 2008 نشان داده است که از بین 347 فرد حرفه ای و مدیر ( شامل پرستار، روزنامه نگار، وکیل، استاد ، و مدیران شرکت ها)، که تشخیص اختلال روانی جدی دریافت کرده بودند، 73% موفق شدند شغل خود را به طور تمام وقت نگه دارند. از بین این افراد 62% بیش از دو سال در پایه ی شغلی خود بوده ، و 69% ارتقای مقام گرفته بودند.  حدود 84% این افراد تخت دارودرمانی بودند و 3/2 این افراد 3 بار یا بیشتر بستری شده بودند.

علاوه بر این ها بسیاری از شرکت کننده ها در این نظرسنجی بازگشت به محل کار خود را یکی از عوامل بهبودی می دانستند( منبع ) .

یک گروه محقق در حوزه ی اقتصاد در سال 2010 دریافتند که افراد مبتلا به اختلال دوقطبی با احتمال بیشتری در مشاغل خلاقیتی مانند بازیگری، موزیک، یا نویسندگی استخدام می شوند ( منبع) .

بعلاوه نگاهی به لیست افراد مشهور و موفق مبتلا به اختلال دوقطبی بیاندازید!